Bij het lopen van een stage in het buitenland is het belangrijk om te weten wat voor cultuur er in dat land gehanteerd wordt en wat bijvoorbeeld de verschillen zijn met Nederland. Dit om goed te kunnen omgaan met mensen die zich soms anders gedragen en denken. Er bestaan uiteenlopende definities van ‘cultuur’, maar het betekent eigenlijk niet meer dan een geheel aan gewoontes en (gedrags)regels die bij een volk of stam horen (Encie, z.j.).
Doordat Canada eigenlijk een bron van immigranten is (90%), zijn er vele verschillende culturen in het land aanwezig en kan er nauwelijks gesproken worden over ‘één Canadees’. Immigranten zijn van huis uit al mensen die openstaan voor nieuwe culturen. Wel blijven de meeste immigranten die naar Canada gaan hun cultuur behouden. Zo vieren de meeste Nederlanders in Canada nog gewoon Sinterklaas en Pasen in Canada (Peeters, 2012).
Met behulp van het model van Hofstede kunnen de culturele dimensies van verschillende landen vergeleken worden. De culturele dimensies die hierbij vergeleken worden zijn:
- PDI: Kleine versus grote machtsafstand
- IDV: Individualisme versus collectivisme
- MAS: Masculien versus feminien
- UAI: Lage onzekerheid versus hoge onzekerheid
- LTO: Korte termijn oriëntatie versus lange termijn oriëntatie
In de onderstaande tabel (1) zijn de culturele dimensies van Canada en Nederland met elkaar vergeleken en beoordeeld met punten, welke uit het onderzoek van Hofstede naar voren zijn gekomen (Hofstede, z.j.).
 |
| Tabel 1: Vergelijking score culturele dimensies tussen Canada en Nederland (Hofstede, z.j.). |
Machtsafstand
De definitie machtsafstand geeft de mate van ongelijkheid weer, in de zin van acceptatie. Bij een hoge score wordt een grote machtsafstand geconstateerd en bij een lage score het tegenovergestelde (Scienceprogress, z.j.). In tabel 1 is te zien dat Nederland en Canada vrijwel dezelfde hoeveelheid punten scoren voor dit onderdeel en dat de machtsafstand dus vrijwel even groot is. Bij beide culturen is de samenleving eerder gelijk dan ongelijk. Dit komt mede doordat beide landen democratisch zijn, waarbij de macht bepaald wordt door de bevolking.
Individualisme
Het individualisme verwijst naar de kracht tussen onderlinge banden tussen individuen in een bepaalde gemeenschap. Een hoge score laat zien dat mensen ongedwongen met elkaar om kunnen gaan. Respect voor privacy en een beloning voor hard werken zijn ook twee kenmerken van een hoge score. Een lage score betekend dat er een sterke groepscohesie is (collectivistisch). Dit laatste is in dit geval niet het geval. Zowel Nederland als Canada scoren op dit onderdeel ook evenveel punten en zijn daardoor beide gekenmerkt als een individualistisch land. Volgens Peeters (2012) klopt dit ook grotendeels. De meeste mensen zijn namelijk naar Canada geïmmigreerd en zijn daar meestal alleen naartoe gegaan om geld te verdienen. Zij zijn daarom ook in staat om alleen voor zich zelf te zorgen en zelfstandig bezig te zijn. Daarnaast is dit ook te merken aan de omgeving. De buren wonen soms op maar liefst één kilometer afstand of meer. Dit geeft ook weer aan dat ‘Canadezen’ gemakkelijk op zichzelf kunnen zijn.
Masculien versus Feminien
Masculien versus Feminien betekent hetzelfde als mannelijkheid tegenover vrouwelijkheid. Deze score verwijst naar de mate waarin een samenleving zijn waarden naleeft in de vorm van traditionele mannen- en vrouwenrollen (Scienceprogress, z.j.). In tabel 1 is te zien dat er in deze dimensie wel degelijk verschil is in masculiniteit tussen Nederland en Canada. Zo scoort Nederland 14 - en Canada 52 punten. Dit wil zeggen dat Canada masculiener is dan Nederland en dat de mannen dus mannelijker (hard, sterk en assertief) en vrouwen vrouwelijker (onderdanig, dienstbaar en lief) zijn. Nederland is juist feminien en dat wil zeggen dat bijvoorbeeld ook vrouwen mannenberoepen uitoefenen en dan mannen ook gevoelig en lief zijn. Volgens Peeters (2012) ligt het er ook maar net aan waar op welke plaats je komt. Sommige mensen zijn erg gedreven en proberen zo goed mogelijk te presteren, terwijl andere mensen juist graag zo veel mogelijk van de vrije tijd en de persoonlijke bezigheden willen genieten, zoals vele Nederlanders dat doen.
Onzekerheid
De term onzekerheid verwijst naar de mate van angst die mensen in een samenleving voelen wanneer deze te maken krijgen met onbekende en onzekere situaties. Bij hoge scores worden onzekerheden vermeden via regels en orde (beheersing) en bij lage scores wordt er van nieuwe initiatieven genoten (Scienceprogress, z.j.). In tabel 1 is te zien dat zowel Canada als Nederland hier gemiddeld voor scoren. Dat wil zeggen dat deze landen bijvoorbeeld wel risico’s durven nemen maar dit toch voorzichtig doen. Peeters (2012) kan zich hier wel in vinden. Net als in Nederland is in Canada het weer en klimaat gewoon onzeker. Zo moet er bijvoorbeeld op een melkveebedrijf ook risico’s genomen worden of bijvoorbeeld het gras wel of niet gemaaid kan worden. In Canada kunnen ze het goed accepteren als dit bijvoorbeeld een keer niet mee zit. Omgaan met onzekerheden is namelijk ook een ‘vak’.
Korte versus lange termijn oriëntatie
Deze dimensie richt zich op samenlevingswaarden die gebaseerd zijn op tradities en eeuwenoude waarden (Scienceprogress, z.j.). In tabel 1 is te zien dat Nederland hiervoor gemiddeld scoort en Canada laag. Dat betekent dat de mensen in Canada een korte termijn oriëntatie hebben. Dit komt mede doordat men elkaar gelijkwaardig behandeld en ieder elkaar help bij het uitvoeren en maken van innovatieve plannen. Er is een hoge mate van creativiteit en individualisme aanwezig (Scienceprogress, z.j.) en als er naar de eerste dimensie gekeken wordt kan dit best wel eens kloppen. Peeters (2012) is het hier niet helemaal mee eens, want op het bedrijf waar Peeters stage gelopen heeft werd bij bijna alle keuzes die gemaakt moesten worden nagedacht over de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten